εξω αιωνια βρεχει, εξω ερημια.
θαρρω πως χαθηκα για παντα.
με ζωνει παλι ο φοβος, με κυκλωνει.
πυρινη γλωσσα απειλει το σπιτι μου.
το παιρνει, το αιωρει πανω απ' την πολη.
ποιος ξερει τι καταντησα και δεν το νιωθω.
ενας αποψε να με αγγιζε στον ωμο
αμεσως θα κατερρεα στα ποδια του.
-γ. ιωαννου, τα χιλια δεντρα , κεδρος -