..."κωστα με λενε και οσο για τα υπολοιπα, κοιταξε σημερα τις ειδησεις στην τηλεοραση. θα σου λυθουν καποιες απο τις αποριες σου".
περιμενα λιγο μεχρι ν' απομακρυνθει προς τα κατω στο στενακι. αλλη μια μοναχικη φιγουρα, μια γυναικα κουρασμενη απο τη ζωη της που, ζωντας λιγα λεπτα εντασης απο την απροσμενη συναντηση της μαζι μου, ξεφυγε για λιγο απο τη ρουτινα της καθημερινοτητας.περασα απο την απεναντι μερια της λεωφορου στο ρευμα που οδηγουσε προς το κεντρο της πολης και σταματησα ενα ταξι. για αλλη μια φορα την ειχα γλυτωσει πολυ φτηνα.
αυτη λοιπον ηταν μια δικια μου παρτιδα. το παιχνιδι ομως θα συνεχιζοταν για πολυ καιρο ακομα, αλλοτε με κερδη και αλλοτε με χασουρες.
αλλωστε κανεις δεν μπορει να κερδιζει παντα σ' εναν κοσμο που γυριζει σαν την μπιλια της ρουλετας, οσο καλος παικτης κι αν ειναι.
κωστας σαμαρας, καταζητειται