[Ξέρετε από τι πάσχουμε σήμερα; Τρέχουμε στη δουλειά μας, βλέπουμε τηλεόραση με τις ώρες, ερωτευόμαστε. Είναι σαν να κρατάμε ένα τηλεκοντρόλ και αλλάζουμε κάθε τόσο κανάλι. Δεν έχουμε καθίσει ποτέ να δούμε σοβαρά τον εαυτό μας και τις ανάγκες του. Η ζωή μας είναι ένα ζάπινγκ και δεν το έχουμε αντιληφθεί καθόλου. Δεν τη ζούμε, την καταναλώνουμε. Είναι σαν να μπαίνουμε στο πετσί κάποιου άλλου. Πολλές φορές μέσα από τις περφόρμανς αντιλαμβάνομαι ότι γίνομαι ο καθρέπτης του κοινού. Πόσο συχνά όμως γινόμαστε ο δικός μας καθρέπτης; Χρειάζεται χρόνος και τεράστια αφοσίωση για να δούμε ποιοι είμαστε πραγματικά. Αυτός είναι και ο λόγος που στις τελευταίες μου περφόρμανς δίνω τόσο μεγάλη έμφαση στο θέμα του χρόνου. Διαρκούν ώρες, μέρες, εβδομάδες, σε έναν κόσμο που έχει μάθει να λειτουργεί μέσα στα 30 δευτερόλεπτα ενός διαφημιστικού σποτ.]
...ακους τον elvis ,ακους την αδερφη σου,το γειτονα ,τους underworld ,τον θεο ο ωκεανος του ηχου σχηματιζει κυματα που ταξιδευουν και ενωνουν τις ψυχες μεσα στην υγρη ζεστη εκει που η αναπνοη βαραινει και τα αυτοκινητα ακουγονται σαν εξωλεμβιες κατω από το νερο ακουγοντας underworld καταλαβαινω ότι οι ουρανοξυστες είναι πολύ ψηλοι και αποτομοι αλλα αυτό δεν ισχυει μονο για τους ουρανοξυστες ουτε αυτό το καταλαβαινω μονο όταν ακουω underworld απλα όταν οι underworld παιζουν, νιωθω ότι όταν εισαι 20.000 ποδια πανω από το εδαφος, ειναι καλα ειμαι καλα ειδικα όταν είναι καλοκαιρι και βρισκομαι ψηλα και βλεπω από μακρια τα συννεφα ακουω τους γειτονες τα αυτοκινητα τον αερα βλεπω μακρια φωτα, σκιες, σχηματα, βουνα, οριζοντες και μυγες θελω να πεταξω, καποιος πεταει, πετανε και κοιτουν, ποιος θελει να πεταξει, τους αρεσει να πετανε και να κοιτουν πανω ακριβως από τα κεφαλια των ανθρωπων που κυκλοφορουν σ...