Skip to main content

Posts

Showing posts from December, 2007

,

"ends are beginnings with their hats on" e.e. cummings
product placement
fuel to anger

η μουσικη μεσα μου

(favourites 2007, in alphabetical order) air formation _ daylight storms apparat _ walls battles _ mirrored gui boratto _ chromophobia burial _ untrue n.cave & w.ellis _ the assassination of jesse james dalek _ abandoned language efterklang _ parades pj harvey _ white chalk holy fuck _ lp lcd soundsystem _ sound of silver liars marissa nadler _ songs iii: bird on the water new young pony club _ fantastic playroom of montreal _ hissing fauna, are you the distroyer? olvis _ bravado pole _ steingarten radiohead _ in rainbows 65 days of static _ the destruction of small ideas von sudenfeld _ tromatic reflexxions (η φωτο)
santa claus_trophobia [το αληθινο νοημα των χριστουγεννων]
love me love my dog! (η φωτο απο εδω)

μια παλια ιστορια

με ζητουν στο τηλεφωνο μ' εχουν τρελανει απ' το πρωι θελουν να μου μιλησουν για το καταραμενο απογευμα. -μα αυτο ειναι παλια ιστορια, τους λεω, δεν εννοουν να σταματησουν. -ναι, για την παλια ιστορια για το καταραμενο απογευμα. εχουν τρελανει τ' αυτια μου παλι χτυπαει το τηλεφωνο θελω να σταματησουν παλι χτυπαει το τηλεφωνο για το καταραμενο απογευμα για την παλια ιστορια...
μετα τα φυσικα
που καιρος για μελοδραματα
τα λεφτα στο τελος
οταν δεν προβλεπεται διαρκεια ισως σε λυτρωσει η ταχυτητα της αλλαγης.
the strike sets the nail

motion/quiescence

*marina abramovic

τα εχεις χασει ολα. αλλα μπορεις να τα ψωνισεις...

[Καταναλώνεις και μελαγχολείς. Αυτές τις μέρες ψωνίζεις καταναγκαστικά, γιατί όλοι ψωνίζουν, όλοι θύουν, όλοι λιβανίζουν με τις πιστωτικές τους στους πάμφωτους βωμούς. Κι όλοι μένουν με μια στυφάδα, ανεκπλήρωτοι και πεινασμένοι: το shopping δεν χορταίνει· ερεθίζει, αλλά δεν χορταίνει, δεν ανακουφίζει. H κατανάλωση κατακλύζει τον νου , κυριεύει τις νευρικές ίνες, στήνει λίστες, υποχρεώσεις, εφευρίσκει αχόρταγες πτυχές, σε καταλαμβάνει σαν πυρετός και σε κατατρώει. Κι ύστερα σ’ αφήνει λιώμα, ματαιωμένο και αχόρταγο, βουλιμικό και μόνο, ένα μοναχικό αγρίμι μετά το μάταιο πλιάτσικο.]

βλεμματα

Καμμιά φορά δεν μπορώ να κοιμηθώ τα βράδυα. Με πονάν τα γόνατά μου. Κι ο πόνος δεν είναι εκείνος ο οξύς και μυτερός αλλά ένας άλλος πόνος, γαργαλιστικός που δεν σ’ αφήνει να ησυχάσεις απ’ τους σπασμούς. Τον συνοδεύει συνήθως η σκέψη πως κάτι που έχω βάλει μπρος, δεν θα το καταφέρω. Πρέπει τότε να σηκωθώ και να κατέβω στο σαλόνι ν’ ανάψω τσιγάρο. Στα πέντε λεπτά μέχρι να μου καπνίσει το χέρι, πρέπει να έχω βρεί έναν λόγο ή ένα πρόσωπο που να με κάνει να σκεφτώ πως δεν έχω το δικαίωμα να απελπίζομαι ποτέ. Όλο κάτι βρίσκεται να παραμυθιάζομαι. [ημεροδρομιο] ------------------------------------------------------------------------------------------------ Νιώθω πως ακροβατώ επικίνδυνα επάνω σε ένα σχοινί. Κρεμασμένο πάνω από τους εαυτούς που ήμουν και αυτούς που θα γίνω. Ο τωρινός εαυτός μου συγκεντρώνεται, ισορροπεί, προχωρά και στο τέλος του σχοινιού υπάρχει ένα βέλος. Το βέλος που δείχνει προς τα κάτω. Εκεί που οι εαυτοί μου βρίσκονται συγκεντρωμένοι, περιμένοντας να με κατασπαράξουν... Δ
-not always the winner-
bee days